Mollen wekken bij veel tuinliefhebbers gemengde gevoelens op: schattige, bijna blinde ondergrondse bewoners, maar ook potentiële veroorzakers van flinke schade aan gazons. Hun graven zorgt vaak voor zichtbare molshopen, wat uitnodigt tot de vraag welke natuurlijke vijanden mollen hebben en of deze predatoren echt kunnen helpen in het verjagen van mollen uit de tuin. Dit artikel onderzoekt welke dieren op mollen jagen, de effectiviteit ervan en welke diervriendelijke methoden er bestaan om onverhoopte mollenpopulaties op afstand te houden, met oog voor de balans van wildlife en tuinonderhoud.
Natuurlijke Vijanden van Mollen
Vossen, uilen en reigers staan bekend als enkele van de belangrijkste predatoren die op mollen jagen. Vossen gebruiken hun scherpe neus om molzenuwen op te sporen en graven ze op met hun poten. Ook roofvogels zoals uilen en reigers pikken geregeld mollen uit het zand, dankzij hun uitstekende zicht en precisie. Daarnaast kunnen wezels en hermelijnen, behendige kleine roofdieren, een flinke impact hebben op molpopulaties omdat ze de gangenstelsels binnen sluipen. Deze wilde dieren spelen een rol in het natuurlijke evenwicht, maar in een tuinomgeving zijn ze zelden genoeg aanwezig om mollen echt uit te drijven.
Effectiviteit van Predatoren in de Tuin
Hoewel deze dieren natuurlijk hun prooi zoeken, blijkt dat ze mollen niet altijd volledig uit de tuin kunnen verdrijven. De beperkte aanwezigheid van roofdieren in stedelijke en voorstedelijke gebieden zorgt ervoor dat mollen vaak vrij spel hebben. Vossen en uilen bezoeken zelden tuinen regelmatig genoeg om molpopulaties effectief te reguleren. Er is ook de complexiteit dat mollen een uitgebreid gangenstelsel tot wel 200 meter lang kunnen graven, waardoor ze zelden allemaal tegelijk kwetsbaar zijn. Dit verklaart waarom tuinbezitters vaak toch moloverlast ervaren ondanks de aanwezigheid van natuurlijke vijanden.
Diervriendelijke Mollenverjaging in de Tuin
Naast natuurlijke vijanden zijn er meerdere diervriendelijke methoden die in de tuin kunnen helpen om mollen te verjagen. Het gebruik van geluid en trillingen is populair vanwege de gevoeligheid van mollen voor zulke prikkels. Zo kunnen speciale trillingsapparaten of eenvoudige flesjes die fluittonen produceren in molshopen zorgen voor een onaangename omgeving die mollen doet besluiten verder te trekken. Ook bepaalde planten zoals keizerskroon, kruisbladwolfsmelk en nieskruid geven geuren af die mollen vermijden, wat helpt om je tuin minder aantrekkelijk te maken. Deze methoden respecteren het wildlife en helpen bij duurzaam tuinonderhoud.
Levende Vangst en Levende Loslaten
Een andere optie is het gebruiken van mollenkokers, waarmee mollen levend gevangen kunnen worden. Maar studies tonen aan dat deze methode voor de mol stressvol is en de overlevingskans na uitzetten elders laag is, doordat territoriumconflicten tussen mollen tot vechtpartijen kunnen leiden met fatale gevolgen. Hierdoor is de diervriendelijkheid van deze methode soms twijfelachtig. Velen adviseren daarom vooral proactieve maatregelen zoals het plaatsen van mollengaas of het beplanten met afschrikwekkende planten om mollen te weren zonder ze te vangen of doden.
